نفرین و نفرت در ترانه‌های عامه‌پسند ایرانی (از سال 80 تاکنون)‏

 این پژوهش به‌دنبال مطالعه «نفرین در ترانه‌های عامه‌پسند ایرانی» است. بدین منظور موسیقی فارسی در ایران در سال‌های 1380 ‏تا 1394 ‏تحلیل شده است. رویکرد پژوهشی مورد استفاده کیفی است. پژوهش از آن‌جاکه به مطالعه موسیقی مردم‌پسند به‌عنوان بخشی از فرهنگ عامه‌پسند می‌پردازد در حوزه جامعه‌شناسی هنر و فرهنگ قرار می‌گیرد. ‏روش اصلی مورداستفاده در این پژوهش «گراندد تئوری ساختارگرا» است. از این روی، به‌جای استفاده از نظریه‌های موجود به‌عنوان چارچوپ نظری، پژوهشگر به‌دنبال تولید نظریه خودبنیاد و بومی از دل داده‌های میدان بوده است. بدین منظور با استفاده از شیوه نمونه‌گیری نظری، داده‌های لازم از منابع مختلف گردآوری شده است. در گردآوری داده‌ها از تکنیک‌های متعددی مانند مصاحبه، مشاهده، مشاهده آنلاین، گردآوری اسناد و متون بهره گرفته شده است. آنگاه همه داده‌ها با استفاده از دستورالعمل‌های کدگذاری سه‌گانه باز، محوری و انتخابی، کدگذاری شده‌اند. در نهایت از میان داده‌ها، 88 مفهوم و20 مقوله استخراج شده­اند و «شرایط زندگی اجتماعی وتناقضات درونی روابط انسانی» به‌عنوان مقوله مرکزی مشخص شده است. ‏به‌عنوان روش دوم، تحلیل گفتمانی به‌کار گرفته شده و 5 ‏گفتمان موجود در موسیقی نفرینی شناسایی شده‌اند و دال مرکزی و وقته‌های هر کدام مشخص شد. در پایان نیز با استفاده از دو معیار اطمینان‌پذیری و کثرت‌گرایی، به‌عنوان بدیل‌هایی برای روایی و پایایی در پژوهش کیفی و همچنین پاسخ‌گویی به سوالات هفت‌گانه اشتراوس و کوربین درباره تجربه در مطالعه، پژوهش موردارزیابی قرار گرفته است.